Herinner je het je nog; het moment dat je je Senseo apparaat voor het eerst op het aanrecht installeerde? Weg met de kannen slootwater die wij voorheen etiketteerden als koffie. Vanaf nu hebben we een momentje voor onszelf met een razendsnel gebrouwen kopje pittige koffie. Die ja, geef het toe, door de schuimlaag zowaar het uiterlijk heeft van een Italiaans espressootje uit een peperdure machine.
Dit jaar bestaat het succesvolle Senseo concept alweer 10 jaar. Daar mogen we Philips en Sara Lee/ Douwe Egberts van harte mee feliciteren, maar stiekem ook een beetje onszelf want door het ontwikkelen van de merknaam heeft ook Globrands mogen bijdragen aan dit enorme succes.
De naam
Toentertijd was Senseo een revolutionair type naam voor een koffiezetapparaat. Zeker voor Philips die tot dan toe haar koffiezetapparaten een reeks letters en cijfers gaf. Het unieke van deze cocreatie was dat er een merknaam moest worden ontwikkeld die zowel geschikt was voor het apparaat als voor de speciale koffiepads.
Traditioneel hadden de meeste koffiezetapparaten een technische naam en de koffie zelf een naam die duidelijk gelinkt was aan koffie (bijv. Nescafé). De naam Senseo verenigde deze twee aspecten door te refereren aan geur- en smaakbeleving, gevoel en een beetje sensualiteit . De ‘eo’ uitgang geeft de naam een Italiaans tintje waardoor meteen de associatie wordt gelegd met de authentieke koffiecultuur. Het is een naam die ook internationaal goede aansluiting vond en daarbij ‘toekomstproof’ was zodat andere concepten als theepads en chocopads makkelijk konden worden ingepast.
Wil je koffie of Senseo?
Was het dan meteen een winnaar? Zeker niet, zowel de klant (Philips en Douwe Egberts) als consumenten moesten nog wel een beetje wennen aan de nieuwe naam. Wat wil je, na jarenlang van hetzelfde werd iedereen uit z’n comfortzone getrokken. Maar enige tijd later vroegen mensen elkaar zelfs; “Wil je een kopje Senseo?” En daarmee was meteen duidelijk dat de naam sterk onderscheidend vermogen had. De vraag is of dit ook gelukt was als de naam een meer beschrijvend karakter had gehad zoals Café Créma of Café Uno. Op korte termijn hadden consumenten dit misschien eerder omarmd, maar waren in een véél eerder stadium ook al weer afgehaakt. Het crèmelaagje en het ‘éénkopsprincipe’ waren al bekend door de espressoapparaten, maar werden bovendien al snel gekopieerd door goedkopere apparaten. De Café Créma was al snel weggezakt tussen de bestaande Café Gourmet, Café Ole, Café Grande en Café Italiano om maar eens een dwarsstraat te noemen.
Kopje puC
Enige tijd later probeerde Albert Heijn met puC eenzelfde hoogstandje te behalen, wat jammerlijk mislukte. De slechte kwaliteit van het apparaat was ongetwijfeld debet aan de tegenvallende verkoop, maar de naam van het concept was op z’n minst ook wat ongelukkig gekozen. De quasi grappige naam puC refereert voornamelijk aan de cups die er in moeten en mist daardoor een zeer belangrijk component, namelijk: smaak. Daar waar Nespresso en Senseo synoniem werden voor goede koffie, klinkt “Wil je misschien een kopje puC?” ronduit onsmakelijk.
De toekomst
Met Senseo ontstond een nieuwe en voor iedereen toegankelijke koffiecultuur waar andere merken als Nespresso dankbaar op hebben kunnen meeliften en zo een eigen, meer kwalitatief segment hebben kunnen ontwikkelen. Na wat ingedut te zijn is het voor Senseo nu zaak om trendsettend en vernieuwend te blijven. De Senseo Quadrante speelt in op de trend van vierkante vormen passend bij een strak interieur. En met Connections begeeft Senseo zich op het terrein van nieuwe media. Op dit nieuwe online platform op Facebook kunnen mensen virtueel koffie drinken en met elkaar en BN-ers kletsen over gezamenlijke interesses. Op naar twintig jaar Senseo!